Dibenzoksazepina

Dibenzoksazepina

Nazewnictwo Nomenklatura systematyczna (IUPAC) dibenzo[b,f][1,4]oksazepina Inne nazwy i oznaczenia CR
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny	C13H9NO
Masa molowa	195,22 g/mol
Wygląd	żółte kryształy lub brązowy proszek piekącym zapachu[1]
Identyfikacja
Numer CAS	257-07-8
PubChem	9213
SMILES C1(C=CC=C2)=C2OC(C=CC=C3)=C3N=C1
InChI InChI=1S/C13H9NO/c1-3-7-12-10(5-1)9-14-11-6-2-4-8-13(11)15-12/h1-9H InChIKey NPUACKRELIJTFM-UHFFFAOYSA-N
Właściwości Gęstość 1,56 g/cm³[2]; ciało stałe Rozpuszczalność w wodzie praktycznie nierozpuszczalny[2] w innych rozpuszczalnikach rozpuszczalny w glikolu polipropylenowym, benzenie, chloroformie i CCl4 Temperatura topnienia 72 °C[2] Temperatura wrzenia 335 °C[2] Prężność pary 0,00059 mmHg (20 °C)[2]
Niebezpieczeństwa Globalnie zharmonizowany system klasyfikacji i oznakowania chemikaliów Wiarygodne źródła oznakowania tej substancji według kryteriów GHS są niedostępne. Temperatura zapłonu 188 °C[2] Numer RTECS HQ3950000 Dawka śmiertelna LD50 26 mg/kg (szczur, dożylnie)
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)
Multimedia w Wikimedia Commons

Dibenzoksazepina (CR) – organiczny związek chemiczny, silnie drażniący bojowy środek trujący, lakrymator.

Po raz pierwszy otrzymali go Higginbottom i Suchitzsky w Salford College of Technology w 1962^[3]. W 1973 r. został wprowadzony do uzbrojenia brytyjskiej armii. Był stosowany w Irlandii Północnej w okresie wojny domowej.

Jest substancją o wystarczającej odporności termicznej do zastosowania w mieszaninach pirotechnicznych. CR wykazuje bardzo silne działanie na błony śluzowe oczu, dróg oddechowych oraz skórę. W postaci aerozolu wywołuje silne łzawienie, kaszel, kichanie i okresową ślepotę (15–30 minut^[3]). Naskórna dawka rzędu kilku miligramów powoduje, oprócz podrażnienia, powstawania drobnych pęcherzy. Silne podrażnienie skóry (występuje przy dawkach ok. 20 mg) powoduje niezwykle dotkliwy piekący ból. CR działa około 6 razy silniej niż CS i 30 razy silniej, niż CN^[3].